Դավիթ ՍԱՐԳՍՅԱՆ. Ինձ մնում է միայն ձեռքս թափ տալ և գլխահակ հեռանալ այս միջավայրից

Այսօր շաբաթվա իմ ոչ աշխատանքային միակ ազատ օրն էր: Հանդիպումներ ունեի, որոնք կուտակվել էին շաբաթվա ընթացքում և ստիպված էի դուրս գալ տնից ու գնալ քաղաքի կենտրոն:
Սիրում եմ իմ քաղաքը, ավելի ստույգ, նրա մասին հուշը: Հաճելի է քայլել քո մանկության, երիտասարդության, հասունության տարիների հետքերով, հիշել դեպքեր և դեմքեր: Ավելորդ եմ համարում նվնվալը, որ արդարացնեմ ինքս ինձ՝ իմ սիրելի քաղաքի նկատմամբ վերաբերմունքիս և տրամադրվածությանս նահանջի համար: Տարբեր առիթներով շատերն են վկայակոչել փաստեր, որոնք մեր քաղաքին անհարիր և անհանդուրժելի են, ինչպես նաև այնտեղ բնակվողներից շատ- շատերը, ում համար այն սոսկ կացարան և աշխատավայր է և ուրիշ ոչինչ:Ինքս էլ բազմիցս անդրադարձել եմ որոշ խնդիրների: Այստեղ վաղուց մշակութային, հոգևոր միջավայրն իր տեղը զիջել է անհամար սրճարանների, ռեստորանների, հացատներ-թոնրատներ-դեղատների, հյուրանոցների, անբնակ բնակելիների և անհաճախորդ մնալու սպառնալիքի տակ գոյատևող տաքսի-տուր-անշարժ գույքի օֆիսների, ավտոլվացման-ավտովերանորոգման կետերի և առևտրային զանազան շոփերի: Ակամայից մտածում ես՝ արդյոք այս փողատերերի միտքն այդչափ անաշխատունա՞կ է, որ դրանցից անդին մտածել ու երևակայել պարզապես անկարող են, և պետք է հուշել, որ կարելի է նաև թանգարան կամ մշակույթի տուն կառուցել:
Իսկապես ցավ է, և նվնվալուց խուսանավել չի լինում, երբ հատկապես տեսնում ես հին Երևանից մնացած մի պատառիկ մասունքն ինչպես է վարկաբեկվում իր հետնամասում երկինք խոյացած բարձրահարկի ստորին մասում՝ խեղճ ու կրակ, արհամարհված, որպես քաղաքաշինական խոտանն ու անամոթությունը քողարկող պատմամշակութային հիշողության վավերագիր: Երևի անցյալը քանդել-ոչնչացնելը, ընդհանրապես հողին հավասարեցնելն ավելի ազնիվ կլիներ, քան նման ինքնախաբեությունն ու խիստ ինքնատիպ, կարկատանված լուծումներ «արարելը»:
Բայց վերադառնամ խնդրո առարկային. մի շարք վայրերում դարձյալ հանդիպեցի գիտությանն ու կրթությանն իրենց ծառայությունները սիրահոժար և բացահայտ առաջարկող ունիվերսալ կազմակերպությունների (որպիսիք չեմ հանդիպել աշխարհի ոչ մի երկրում ) վահանակների, որոնք պատրաստ են համապատասխան գումարի դիմաց գրել դիպլոմային աշխատանքներ, ռեֆերատներ, կուրսային աշխատանքներ, գիտական թեզեր և այլն՝ առանց թեմատիկ խտրականության: :Եվ սա՝ քաղաքի կենտրոնում, բուհերի ու գիտական հաստատությունների հարևանությամբ, որտեղով ամեն օր անտարբեր անցուդարձ են անում մեր գիտության և կրթության ներկայիս ու գալիքի «ռահվիրաները»:
Եթե վաղվա գիտելիքահեն տնտեսության, գիտության ու կրթության կրողներն այս ճանապարհով են թափանցելու իրենց ոլորտները, եթե ՀՀ ԳԱ ակադեմիան, իր բազմաճյուղ ինստիտուտներով և ղեկավարությամբ, ՀՀ ԳԿ նախարարությունը, իր բազմանդամ համակարգով, հանդուրժում են այս իրողությունը, ապա ինձ մնում է միայն ձեռքս թափ տալ և գլխահակ հեռանալ այս միջավայրից դեպի իմ յայլաները, իսկ նրանց խորհուրդ տալ՝ գոնե օրինականացրեք մտավոր հանցագործությունը և, ինչպես ոմանցից եմ լսում ԱԺ-ում, բերեք օրինական դաշտ:

Մեկնաբանություններ